Natuurlijk hebben ziekenhuiswerkgevers liever niet dat hun werknemers actie voeren. Dat is niet goed voor het imago van het ziekenhuis. Maar intimideren mag niet. Werknemers mogen meedoen aan collectieve acties (stakingsrecht). En werkgevers mogen ze daarin niet belemmeren laat staan ontmoedigen mee te doen aan de acties.

Minister Bruins gaf dat in zijn kamerbrief deze zomer nog eens helder aan. Ook kunnen werknemers altijd naar de rechter. Daar heb je niet echt veel aan. Daarom enkele voorbeelden en tips.

Dreigen met looninhouding

Dit is de meest ultieme vorm van intimidatie. Ziekenhuiswerkgevers willen zo medewerkers bang maken en ontmoedigen aan de acties mee te doen. Dat is bepaald geen voorbeeld van goed werkgeverschap. De ingeroosterde ziekenhuiswerknemers zijn immers op de werkvloer aanwezig op de actiedag. Ze kunnen naast de actiebijeenkomsten niet-patiëntgebonden werkzaamheden verrichten of juist extra aandacht geven aan de patiënten, waar normaal gesproken geen tijd voor is. Looninhouding is zeer ongepast. Het gaat om hardwerkende werknemers die vaak nog vele overuren hebben staan.

Verdwijnende spandoeken

Het is natuurlijk niet de bedoeling overlast te veroorzaken, maar het is wel bijzonder dat spandoeken op sommige locaties steeds maar lijken te verdwijnen. De werknemers hangen ze gewoon de volgende dag weer op.

Geen toestemming van je werkgever nodig om te staken

Je hebt echt geen toestemming nodig van je werkgever om mee te doen aan de staking. Het maakt niet uit of je nu wel lid bent van een vakbond of niet, je hebt het volste recht om actie te voeren. We signaleren werkgevers die aandringen op het aanleveren van namenlijstjes. We adviseren daar niet op in te gaan. Dit is namelijk absoluut niet nodig.

Omgedraaide wereld

Ook bijzonder: een ziekenhuiswerkgever die aanbiedt de regie te nemen op de actiedag. Misschien goed bedoeld, maar in de kern hebben we tegengestelde belangen. Advies is dat aanbod af te wijzen.  Zo voorkomen we dat de werkgever kan pushen meer afdelingen open te houden.

Onze voorbeelden zijn vast niet limitatief, maar we komen ze dagelijks tegen. Trek bij intimidatie altijd aan de bel bij het actiecomité in jouw ziekenhuis, die vervolgens contact kan leggen met de vakbondsbestuurder om actie te ondernemen.