Vakbonden FNV, CNV en FBZ hebben op 26 oktober vastgesteld dat ze uit-onderhandeld zijn met Jeugdzorg Nederland over een nieuwe Cao Jeugdzorg. Met praten komen ze helaas niet meer verder. Tijdens Sint Maarten op 11 november a.s. lopen jeugdzorgwerknemers een lichtjestocht naar Jeugdzorg Nederland.
De onderhandelingen stagneerden tussen de vakbonden FNV, CNV en FBZ met Jeugdzorg Nederland over een nieuwe Cao Jeugdzorg. Ondanks gemeenten de komende jaren miljarden krijgen van het Rijk, lijken werkgevers weinig moeite te doen om een deel van die miljarden op te halen voor een nieuwe cao voor de 32.000 jeugdzorgwerknemers in Nederland. Voorafgaand aan de onderhandeling voerden vele honderden jeugdzorgwerknemers online actie via de hashtag #JeugdzorgVerdientBeter, en hebben leden van de bonden de werkgeversdelegatie toegesproken met een moreel appèl hen niet in de steek te laten. Maar het heeft niet mogen baten.
Met stomheid geslagen
Vakbonden en Jeugdzorg Nederland onderhandelen al maanden over een nieuwe cao. Ze hebben daarin niet aflatend meegedacht met werkgevers die in zwaar weer verkeren. Vakbonden hebben zich bereid getoond de looneis voor 2021 fors te matigen tot 2%, mits er in 2022 een reparatie van deze matiging plaats zou vinden met een loonsverhoging van 5%. Dat kan ook, want er komen immers miljarden vrij voor de jeugdzorg. Het is voor de vakbonden onbestaanbaar dat medewerkers niets van die miljarden gaan zien. Ook staat in de Jeugdwet dat gemeenten bij het bepalen van de tarieven voor de jeugdzorg rekening moeten houden met de arbeidsvoorwaarden. Loon is daarvan een belangrijk onderdeel. Dit geeft voor ons houvast om dan ook die arbeidsvoorwaarden vast te leggen, anders is er immers niets om rekening mee te houden. Werkgevers hebben aan de vakbonden laten weten dat zij bang zijn failliet te gaan als zij aan de looneis van vakbonden tegemoet zouden komen en vervolgens het geld niet van gemeenten gaan krijgen. Daarvoor hebben vakbonden aan werkgevers een enorme handreiking gedaan door zich onder strikte voorwaarden bereid te verklaren in die situaties een tijdelijke uitzondering te maken voor die werkgevers die een betalingsonmacht kunnen aantonen en die werkgevers die alles uit de kast zouden halen om die onmacht ongedaan te maken, inclusief juridische procedures. Werkgevers wilden zelfs over deze handreiking niet in gesprek. Vakbonden zijn extreem teleurgesteld en met stomheid geslagen dat werkgevers een schip met geld dat de jeugdzorg nooit eerder zag, zo aan zich voorbij laten gaan, en daarmee hun eigen werknemers in de steek laten.
Passieve opstelling
Werkgevers hebben ook geen plan hoe zij nu wel tot een cao gaan komen. Ze wachten gewoon af hoeveel geld ze van de miljarden voor gemeenten gaan krijgen. Er is echter geen enkele aanwijzing noch zicht op dat gemeenten het geld gaan toekennen aan een goede cao voor werknemers. Werkgevers stellen zich in woord, daad en houding dramatisch passief op.
Trendbreuk
Werkgevers begaan met hun houding ook een trendbreuk door nu slechts te komen met het geld dat zij aan het eind van het jaar nog over hebben en slechts dat toe te kennen aan werknemers. Dus een ‘achteraf’ een cao, in plaats van de cao voor de toekomst af te sluiten. Voor 2022, dat over een paar maanden al begint, willen werkgevers nu nog niet eens het gesprek aangaan. En die 2% over 2021 wilden werkgevers dan ook nog ‘verminderen’ met het verslechteren van de ontslagvergoeding uit de cao. Daar komen de stijgende pensioenpremies en de inflatie nog bij, waardoor werknemers niets zouden overhouden van de 2%.
Arbeidsmarkt
De jeugdzorg kent absoluut nijpende personeelsproblemen, met een hoog verloop, hoog verzuim, hoge werkdruk en een stagnerende instroom van nieuwe medewerkers. Dit is mede debet aan ver achterblijvende waardering en onhoudbare arbeidsomstandigheden. Voor het behoud van goede jeugdzorg is het dringend noodzakelijk dat er geïnvesteerd wordt in de waardering van medewerkers.
Lees het persbericht van de vakbonden
