Op woensdag 26 mei was de derde onderhandelingsronde tussen vakbonden FBZ, FNV en CNV met Jeugdzorg Nederland. Opnieuw moesten de vakbonden aangeven dat een nullijn voor de 31.000 werknemers in deze sector onbespreekbaar is.

Toch blijven de werkgevers vasthouden aan de eerder door hen voorgestelde verslechteringen om zo ruimte te scheppen voor andere regelingen. Zo kan de ene regeling betaald worden met het afschaffen van de andere. Dit betekent simpelweg een absolute nullijn en bij elkaar opgeteld voor de jeugdprofessionals geen enkele verbetering op enig vlak. Voor de vakbonden is het geen begaanbare weg om tekorten af te wentelen op de werknemers.

Onvoldoende inspanningen

Werkgevers zijn verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering: dat betekent het bewandelen van bestaande wegen voor het krijgen van faire tarieven (via mediation of de rechtbank), een grens trekken waar sprake is van te lage tarieven, en vervolgens het beschikbare geld doelmatig besteden. Volgens de werkgevers is alles in het werk gesteld om faire tarieven te krijgen en is er geen ruimte voor verbetering van arbeidsvoorwaarden. De bonden gaven in de vorige onderhandelingsronde aan die inspanning dit niet te herkennen. Dit beeld is niet verbeterd na toelichting door Jeugdzorg Nederland op de gestelde vragen. Zo is nog onvoldoende inzicht hoeveel geld er is en hoe dat op organisatieniveau wordt besteed. Op enkele werkgevers na vinden de bonden dat de werkgevers onvoldoende actie hebben ondernomen om het tij te keren.

Patstelling tijdens onderhandelingen

Voor de bonden zijn drie voorgestelde bezuinigingen principieel onbespreekbaar:

• Verlagen van loon in tweede ziektejaar naar 70% (en bij aangepast werk 85%)
• Niet langer vergoeden van de vakbondscontributie
• Vervangen van de oude transitievergoeding door een verslechterde versie.

De werkgevers reageerden bereid te zijn deze voorstellen ‘in de koelkast’ te zetten, maar moet er sprake blijven van de nullijn.

In het licht van het verzuim, uitstroom, werkdruk en stagnerende instroom van nieuwe werknemers en achteroplopende beloning, is het de vraag hoe lang volgens de werkgevers de situatie houdbaar genoeg is om nog meer inleveren van werknemers te vragen. Wat de bonden betreft is het cruciaal de neerwaartse spiraal te keren met aandacht voor waardering en inhoudelijke verbeteringen, zoals scholing en intervisie, gezond ouder worden, professionele autonomie, werkdrukregelingen en regelruimte. Dit is essentieel voor behoud van jeugdzorgmedewerkers.

Hoe verder?

We hebben de werkgevers gevraagd te komen met een lange termijn perspectiefplan; hoe gaan we hieruit komen en hoe gaan werkgevers zorgen voor een structureel betere waardering en perspectief voor de werknemers? Wat de bonden betreft moet hiermee vaart gemaakt worden en wordt het overleg in juni voortgezet.