Deze brief stuurden werknemersorganisaties FBZ, LAD, FNV en CNV op 17 september naar de NFU. 

Tot onze grote verbazing heeft de NFU, de werkgeversorganisatie voor universitair medische centra, op 16 september met NU’91 een cao gesloten voor alle werknemers in de umc’s. Een cao waarmee een groot deel van de 79.000 werknemers in de umc’s er de komende jaren financieel op achteruit gaat. Een cao met daarin een structurele salarisverhoging van 1% voor werknemers zoals artsen, schoonmakers, receptionisten en laboranten. Dat terwijl het Centraal Planbureau de inflatie over 2021 t/m 2023 inschat op 4,8%. Daar steekt ook de 3,5% die de verpleegkundigen in 2022 krijgen schril bij af. Een teruggang in koopkracht, is dat de manier om werknemers in de zorg te waarderen?

Maar met dit cao-akkoord is iets raars aan de hand. Vier van de vijf vakbonden, FNV, FBZ, CNV en LAD, hebben er niet voor getekend. Er is geen draagvlak voor deze cao en een ding is zeker: de onrust die er al was in de academische ziekenhuizen wordt nu volledig ontketend. Het is te gek voor woorden dat NFU ervoor kiest om een cao te sluiten met één partij: NU’91, een cao-partij met iets meer dan 2500 leden onder de Cao UMC, voornamelijk verpleegkundigen en verzorgenden. Deze partij is niet representatief voor de 79.000 werknemers in de umc’s.

En ja, ook wij vinden dat er iets gedaan moet worden aan de personeelstekorten in de zorg. En ja, ook wij erkennen dat de problemen het grootst zijn bij de verpleegkundigen. Maar met deze cao wordt dit arbeidsprobleem niet opgelost. Sterker, het maakt het probleem alleen maar groter. Het creëert namelijk tegenstellingen op de werkvloer. De manier waarop NFU met haar werknemers omgaat is verwerpelijk. Ze past de verdeel en heers-strategie toe en speelt vakbonden en beroepsgroepen tegen elkaar uit. En dat in een tijd waarin werknemers nog steeds niet uitgerust zijn na de coronapiek, de inhaalzorg zich blijft opstapelen, en waarin zorgmedewerkers zich alweer schrap zetten voor een zorgpiek dit najaar. Een tijd waarin ze vaker afscheid nemen van vertrekkende collega’s dan kennismaken met nieuwe en waarin keer op keer een beroep op ze wordt gedaan om gaten in het rooster dicht te lopen vanwege zieke collega’s.

Dus hier trekken wij de grens. We verwachten écht geen gouden bergen in een cao. Maar financiële achteruitgang en het uitspelen van collega’s tegen elkaar, daar passen we voor.

Met vriendelijke groet,

Kitty Jong
Vicevoorzitter FNV

Maarten Faas
Voorzitter FBZ, vakbond voor zorgprofessionals

Suzanne Booij
Voorzitter LAD (Landelijke vereniging van Artsen in Dienstverband)

Anneke Westerlaken
Voorzitter CNV Zorg & Welzijn